- Onthaal
De Po en Venetie
De Po en Venetie per cruise (Italie)
De Po, "koning van de italiaanse rivieren": leidt ook naar Venetië
De vlakte van de Po, omgeven door de Alpen, de Adriatische Zee en de Apennijnen, is één van de dichtst bevolkte streken van Italië met plaatsen met meer dan 1.000 inwoners per vierkante kilometer. Dit is de eerste economische regio van het land die meer dan 46.000 vierkante kilometer bestrijkt, hetzij ongeveer een zesde van het Italiaanse grondgebied. Deze oude golf die geleidelijk aan werd opgevuld door rivierslib vertoont diverse landschappen, gaande van heuvels tot bewerkte velden. Hij kan in twee delen onderverdeeld worden: de hoog- en de laagvlakte. De eerste, drogere zone is bedekt met heide en wijd uitstaande bomen. De landbouw is er altijd moeilijk geweest en talrijke industrieën zijn zich hier komen vestigen. In de tweede is water daarentegen overvloedig aanwezig en maakte een intensieve landbouwexploitatie mogelijk.
De Delta van de Po, werelderfgoed van de UNESCO
De Po ontspringt in de Alpen, op de Viso op 2022 meter hoogte. Hij loopt door Turijn, Verceil, Plaisance en Crémone en kent talrijke meanders. Gedurende 35 kilometer is het landschap bergachtig, daarna gaat het over in een vlakte en het wordt subalpien rond Turijn. Met een lengte van 652 kilometer is dit de grootste rivier van Italië. Vanaf Ferrara vormt hij een grote delta op 100 kilometer alvorens in de Adriatische zee uit te lopen. De Unesco heeft de Delta van de Po uitgeroepen tot Werelderfgoed. Hij bestaat uit tal van rivieren en meren en huisvest talrijke vogelsoorten, zoals de roze flamingo, reigers en snippen. De regio is ook opmerkelijk vanuit historisch standpunt want deze getuigt van Griekse en Romeinse beschavingen. Het cruiseprogramma van CroisiEurope kent enkele mooie steden uit Lombardije en Venetië: Cremona bevat de mooiste middeleeuwse gebouwen van het noorden van het schiereiland. Deze stad is vermaard wegens de vervaardiging van violen en er is ook een museum aan deze sector gewijd. Mantova is een schiereiland omgeven door meren en is gekend om zijn prinsen-mecenassen: de Gonzague. Deze echte stad-in-de-stad telt talrijke gebouwen, onderbroken door tuinen en loggia's. Padua had een zodanige culturele en spirituele uitstraling dat Shakespeare de stad omschreef als "kunstkwekerij". Sint-Antonius, een Franciscaner monnik en de heilige van de verloren voorwerpen, stichtte er in 1229 een theologieschool. Er werd een basiliek opgericht in zijn naam want er deden zich tal van wonderen voor rond zijn graf. Een bezoek aan Verona, dat niet aan de Po ligt maar in een meander van de Adige, is de omweg waard wegens de mooie, romantische omgeving. De stad van Romeo en Julia is, na Venetië, de mooiste kunststad van Noord-Italië.
Venetië, een grot van Ali Baba op een "verdronken woud"
Zodra de Po uitloopt in de zee, komen we terecht in de lagune van Venetië. De grootste van Italië met een oppervlakte van 550 km², 118 eilanden, 177 kanalen en 400 bruggen. Geen grond, geen bomen ... Venetië is al vijftien eeuwen deel van de lagune. Het is vooral een eiland, en dan een stad. Venetië is gebouwd op duizenden houten palen die een echt verdronken woud vormen. De stad tart de wetten van de natuur en de architectuur en dwingt zijn inwoners rubberen laarzen aan te trekken wanneer het aqua alta de stad van oktober tot december onderzet. Met zijn gondels, zijn carnaval, zijn San Marco-plein, zijn zeer talrijke kerken en zijn Dogenpaleis met witte en roze marmeren gevels en plafonds beschilderd door Veronese is Venetië een openluchtmuseum, een operadecor, een spiegel waarin de pracht en praal van de Venetiaanse kunst wordt weerspiegeld. Vandaag kent de stad van pracht en praal, die te duur is om er te wonen, nog weinig inwoners maar elk jaar komen er weer toeristen bij. Met miljoenen vullen ze elk jaar de gondels, uniek ter wereld, die hen meevoeren naar een droomwereld.
De eilanden van de traditie
De meeste eilanden van de lagune zijn verlaten. Sommige zijn wel nog bewoond en vormen een kostbaar historisch patrimonium voor Venetië. Tot de meest opmerkelijke en pittoreske behoren Burano en Murano, mooie vissersdorpen die andere snaren op hun boog hebben: Burano, op ongeveer 9 km van Venetië, biedt een ander gelaat aan dan de andere eilanden. Er is geen paleis maar een uniform decor van huizen die in felle kleuren geschilderd zijn. Sinds de 16de eeuw is de naam van dit eiland verbonden aan de kantproductie. Murano, het grootste eiland van de lagune op 1,5 km van Venetië, heeft zijn fortuin te danken aan de glasnijverheid, die eind 13de eeuw overgebracht werd van de stad van de Dogen omwille van het brandgevaar. Chioggia, vissersdorp, is een soort populaire versie van Venetië. Het dorp is gevestigd op twee parallelle eilanden met talrijke straatjes die haaks op het kanaal uitkomen en de hoofdstraat, de Corso del Popolo die de stad haar bijzondere fysionomie geeft.
